Schade aan de tafel als gevolg van knutselen is niet gedekt
Dossier door - 31 januari 2025
'Het gaat om een bewuste handeling waardoor schade is ontstaan'
De dochter (vijftien jaar) van X was in februari 2024 aan het knutselen aan haar carnavalskostuum. Tijdens die bezigheid is er volgens X secondelijm op zowel de salon- als de eettafel gekomen. Daardoor zijn er in de tafels vlekken gebrand. De schade is niet te herstellen, omdat de tafels van kunststof en staal zijn. Beide tafels waren volgens X nog geen jaar oud en de schade bedraagt ruim 1.300 euro. Interpolis, bij wie X een allrisk inboedelverzekering heeft, wijst desgevraagd dekking van de hand voor deze schadepost. X heeft zich daarop gewend tot de geschillencommissie om het dispuut over de dekking te beslechten. De geschillencommissie stelt voorop dat het uitgangspunt is datgene partijen met elkaar zijn overeengekomen. Uit artikel 4.6 van de polisvoorwaarden volgt dat schade als gevolg van ‘gebruik van de inboedel’ niet gedekt is. Wat er onder ‘gebruik van de inboedel’ verstaan moet worden, zal de geschillencommissie aan de hand van uitleg moeten vaststellen. De geschillencommissie wijst op vaste jurisprudentie, waaruit volgt dat bij de uitleg van een contract alle omstandigheden in aanmerking genomen moeten worden. Als er, zoals hier het geval is, niet over de polisvoorwaarden onderhandeld is, zijn met name de bewoordingen van de betreffende clausule van belang bij de uitleg. Getoetst hieraan is de geschillencommissie van oordeel dat de knutselactiviteiten vallen onder ‘gebruik van de inboedel’. Deze activiteiten passen goed bij de voorbeelden die Interpolis zelf weergeeft bij de betreffende clausule (‘een brandvlek op de bank, omdat u deze gebruikt als strijkplank’). Het gaat volgens de geschillencommissie om een bewuste handeling (de bank gebruiken als strijkplank/met lijm knutselen op tafels), waardoor schade is ontstaan. De woorden ‘gebruik van de inboedel’ zijn daarmee dus niet voor meerderlei uitleg vatbaar. X kan daarom geen beroep doen op de zogenoemde contra proferentem-regel, waarbij de voor haar meest gunstige uitleg geldt. Want dat is pas mogelijk als de betreffende polisbepaling niet duidelijk of niet begrijpelijk zou zijn. En daarvan is hier volgens de geschillencommissie dus geen sprake. X werpt nog de vraag op waarom zij een all-risk inboedelverzekering heeft als dit soort ongelukjes niet gedekt zijn. De geschillencommissie beantwoordt deze vraag door op te merken dat het de verzekeraar volgens vaste jurisprudentie vrijstaat om zelf te bepalen voor welke risico’s hij wel en geen dekking wenst te verlenen. De te betalen premie is ook op deze dekkingsomvang afgestemd, aldus de geschillencommissie. De slotsom is dat Interpolis terecht heeft geweigerd om dekking te verlenen.
De vordering van X wordt (via bindend advies) afgewezen door de geschillencommissie.