WIA-aanvullingsverzekeringen
Artikel door - 2 mei 2023
Zoals bekend kan de instroom in de WIA na twee jaar arbeidsongeschiktheid ook betekenen dat er sprake is van een forse inkomens-terugval bij werknemers. Al sinds het WAO-tijdperk − dat sinds 2005 het WIA-tijdperk is − hebben verzekeraars producten in de markt gezet om het WGA-gat te verzekeren. In dit artikel meer hierover. We beperken ons hierbij tot de collectieve aanvullende verzekeringen die werkgevers ten behoeve van werknemers kunnen sluiten.
Allereerst over het WGA-gat en de soorten WGA-uitkering. Het WGA-gat is ontstaan in 2005 met de komst van de WIA. Toen kon een medewerker die meer dan 35 procent arbeidsongeschikt was verklaard door UWV een WIA-uitkering toegekend krijgen. Die uitkering is een loongerelateerde uitkering die gebaseerd is op 70 procent van het laatstverdiende salaris (let op, de eerste twee maanden is dit 75 procent, geheel zoals ook de WW deze systematiek kent). Deze loongerelateerde uitkering kan sinds april 2019 nooit langer duren dan 24 maanden (ook de WW-uitkering voor werknemers die onvrijwillig werkloos worden, duurt niet langer dan deze termijn). De duur van deze loongerelateerde uitkering is conform de eisen van de WW en is afhankelijk van referte-eisen en het arbeidsverleden van de werknemer. Door de hoogte van de uitkeringen, zoals genoemd, ontstaat er een verschil in de uitkering en het inkomen dat de arbeidsongeschikte medewerker gewend was te verdienen. Het inkomensverlies wordt nog groter als de medewerker na deze loongerelateerde periode een loonaanvullingsuitkering krijgt. Of, als hij of zij niet voldoende werkt (bij benutting van minder dan 50 procent van de door UWV vastgestelde restverdiencapaciteit (later aan te duiden als rvc), een vervolguitkering krijgt die gebaseerd is op een uitkeringspercentage van het wettelijke minimumloon. Het gat ten opzichte van het oude salaris en de loonaanvullings- of vervolguitkering wordt ook wel het WGA-gat of WGA-hiaat genoemd.