De klant moet aan de adviseur voldoende informatie verstrekken
Dossier door - 6 december 2022
Van een financieel adviseur mag je verwachten dat deze zich inspant om ervoor te zorgen dat zijn klant beschikt over passende verzekeringsdekking. Maar als een klant ervoor kiest om niet al zijn verzekeringen bij één en dezelfde adviseur onder te brengen, mag van de klant zelf een grote(re) oplettendheid verwacht worden. In deze zaak die aan Rechtbank Limburg was voorgelegd, stond de vraag centraal of de klant zelf voldoende mededeelzaam was geweest jegens zijn adviseur over de objecten en over de risico’s waarvoor verzekeringsdekking gerealiseerd moest worden. De casus was als volgt.
X beschikt over een collectie kunst, kostbaarheden en antiek. X had bij ASR een kostbaarhedenverzekering gesloten voor juwelen en horloges en een inboedelverzekering. Verder had X een speciale kostbaarhedenverzekering gesloten voor kunst en antiek bij AON Artscope. De verzekeringen bij ASR waren indertijd gesloten door de oude adviseur van X. Na overname van diens verzekeringsportefeuille waren deze verzekeringen in beheer bij de huidige adviseur van X. De verzekering bij AON Artscope behoorde niet tot de portefeuille van de adviseur. Door X is op eigen initiatief de kostbaarhedenverzekering bij ASR in 2013 beëindigd. X gaf daarbij als reden op dat ’de te verzekeren objecten al geruime tijd geleden zijn toegevoegd aan de bij AON Artscope lopende verzekering van onze totale kunst-, kostbaarheden en antiekcollectie.’ De inboedelverzekering bleef wel gewoon via de adviseur bij ASR lopen. In juli 2019 werd X het slachtoffer van een roofoverval in zijn woning. Tijdens die overval is de muntencollectie van X buitgemaakt. De expert van ASR taxeerde deze muntenverzameling op ruim 96.000 euro. ASR heeft toen aan X op grond van de inboedelverzekering een bedrag van slechts 27.000 euro uitgekeerd. Dit bedrag kwam tot stand na toepassing van de onderverzekeringsbreuk, omdat de totale waarde van de muntenverzameling meer was dan X indertijd via de inboedelwaardemeter had opgegeven. Ook bij AON Artscope ving X bot, omdat de muntenverzameling niet gedekt was onder de kostbaarhedenverzekering. X richt vervolgens zijn pijlen op de adviseur. X voert aan dat de adviseur zijn zorgplicht heeft geschonden door niet jaarlijks een onderhoudsgesprek met hem te voeren. Als de adviseur dat volgens X wel gedaan had, dan was wel de juiste waarde van de muntenverzameling aan ASR doorgegeven, of dan had de adviseur wel een aparte kostbaarhedenverzekering kunnen en moeten adviseren. Het verwijt van X komt er samengevat op neer dat hij er vanuit ging dat de adviseur over zijn polissen waakte en dat het goed geregeld was zolang hij van de adviseur niet anders hoorde.