Verzekeraars die procederen, kan het beter?
Artikel door - 29 maart 2023
Verzekeraars zijn in veel opzichten ‘sterke partijen’. Zo hebben verzekeraars onder meer veel onderhandelingsmacht, grote eigen deskundigheid, goede toegang tot gespecialiseerde bijstand en diepe zakken om te procederen en de gevolgen van een eventuele ongunstige uitspraak te dragen. De processuele wederpartijen van verzekeraars zijn in bijna alle gevallen ‘kleiner’. Kortom, in geschillen tussen verzekeraars en hun wederpartijen is er vaak een zekere ongelijkheid in middelen en mogelijkheden. Leidt die ongelijkheid ook tot oneerlijkheid?
Eerlijkheid is een subjectief begrip. Wat de één heel oneerlijk vindt, vindt de ander helemaal niet oneerlijk. De notie van (on)eerlijkheid is van belang voor de beoordeling van een juridisch geschil. Geschillen waarbij verzekeraars zijn betrokken draaien vaak om het contracten- en aansprakelijkheidsrecht. Verzekeringsrecht is contractenrecht, de zorgplicht van verzekeraars is een kwestie van aansprakelijkheidsrecht en bij de afwikkeling van claims die zijn gedekt onder een AVB/AVP/BA gaat het ook om aansprakelijkheidsrecht. Juist het contracten- en aansprakelijkheidsrecht kent veel open normen. Er spelen leerstukken zoals de redelijke uitleg, de gerechtvaardigde verwachtingen, de goede trouw, de ongeschreven zorgplicht en de redelijkheid en billijkheid. De wijze waarop een rechter een open norm invult zal (reeds onbewust) worden beïnvloed door zijn gevoel van eerlijkheid. Verzekeraars kunnen zichzelf niet ‘kleiner’ maken. Maar kunnen zij wat anders doen om de eventuele indruk van oneerlijkheid door ongelijkheid weg te nemen?