Had adviseur beroep op onderverzekering moeten voorkomen?
Dossier door - 1 juni 2021
Tot de kerntaak van de adviseur behoort onder meer dat hij ervoor waakt dat de klanten uit zijn portefeuille niet met een beroep op onderverzekering geconfronteerd zullen worden. De adviseur zal zich er dus voor moeten inspannen dat de klant er tijdig op wordt gewezen dat er (mogelijk) sprake is van onderverzekering. En ook welke actie de klant moet ondernemen om onderverzekering te voorkomen, zoals bijvoorbeeld het laten verrichten van een taxatie. Verder zal de adviseur de klant moeten uitleggen welke gevolgen onderverzekering kan hebben. Slaat de klant de wijze raad van de adviseur desalniettemin in de wind? Dan is een verwijt van de klant op grond van schending van de zorgplicht aan het adres van de adviseur niet per se terecht. In deze zaak trekt de klant bij twee instanties aan het kortste einde. De casus was als volgt.
X exploiteert een onderneming. Via bemiddeling van de Rabobank is met Interpolis een brandverzekering gesloten voor het bedrijfspand van X. In de zomer van 2017 heeft er brand gewoed in het bedrijfspand van X. Interpolis deed bij de afhandeling van de schade een beroep op onderverzekering. Daardoor heeft Interpolis slechts een deel van de schade aan X uitgekeerd. X heeft zich daarop gewend tot de Rabobank. Volgens X heeft de Rabobank haar zorgplicht geschonden door X niet te behoeden voor onderverzekering. De rechtbank heeft in eerste aanleg de vordering van X afgewezen. De rechtbank oordeelt onder meer dat X zelf aan de Rabobank heeft voorgesteld om de kosten van de verzekering zo veel als mogelijk te drukken. Volgens de rechtbank is het daarom niet aannemelijk dat een waarschuwing van de Rabobank om een hogere verzekerde som te bewerkstelligen door X zou zijn opgevolgd. De rechtbank heeft eveneens vastgesteld dat de polis niet zonder meer akkoord is bevonden. Volgens de rechtbank is de polis goed met X doorgenomen. Daaruit kan volgens de rechtbank de conclusie getrokken worden dat X destijds bekend was dat er geen garantie voor onderverzekering in de polis was opgenomen. X heeft dus het risico op onderverzekering voor lief genomen, aldus de rechtbank.